Xu moet China's gezicht in het buitenland vormgeven

Xu (55) wordt beschouwd als een vertrouweling van president Xi Jinping. De twee gaan lang terug; ze werkten samen toen Xi nog partijsecretaris in Shanghai was. In 2015 werd hij door Xi naar Beijing gehaald. Aanvankelijk als tweede man van de Cyberspace administratie. Maar al na een jaar volgde hij zijn baas Lu Wei op bij de organisatie die toeziet op de internetcensuur, maar ook verantwoordelijk is voor onlinepropaganda.

Lu moest het veld ruimen na een vernietigend rapport over de ouderwetse manier waarop de partij-ideologie werd uitgedragen. Volgens de rapporteurs moest er meer moeite worden gedaan om propaganda 'aantrekkelijk en infectief' te maken, de nieuwsagenda te bepalen en 'verkeerde gedachten' uit te bannen. Na zijn vertrek raakte de carrière van Lu helemaal in een vrije val toen hij werd beschuldigd en veroordeeld wegens corruptie.

Propaganda-afdeling

Blijkbaar heeft Xu het bedrijven van PR naar tevredenheid in de vingers. Dinsdag werd bekendgemaakt dat hij de baas wordt bij het informatiebureau van het kabinet. Dit functioneert niet alleen als de afdeling voorlichting van de Chinese regering, maar is sinds 1991 samengevoegd met de externe propagandagroep van de communistische partij. Deze afdeling waakt over het imago van de Volksrepubliek in het buitenland.

Tot voor kort was prioriteit nummer een het laten zien welke vooruitgang in China werd geboekt. Dat is misschien goed om patriottisme 's binnenlands aan te wakkeren; in het buitenland leiden de juichverhalen tot toenemende zorgen over de snelle Chinese opkomst. Sommige analisten menen zelfs dat de huidige handelsoorlog hieruit voortkomt. Xu krijgt de moeilijke taak een evenwicht te vinden tussen de eigen bevolking enthousiast houden over de vooruitgang die dankzij de partij wordt geboekt, terwijl het buitenland overtuigd moet raken van China's vreedzame intenties met de wereld samen te werken in plaats van deze te overheersen.

Geloofwaardigheid

Er staan hem verschillende instrumenten ter beschikking, zoals de Stem van China. Dit is het grootste mediabedrijf ter wereld, waar in maart China Central Television Network CCTV, China National Radio en China Radio International zijn opgegaan. Bij de nieuwe organisatie werken meer dan 14.000 medewerkers in 70 landen. Ze verspreiden in verschillende talen nieuws en informatie op radio, tv en in toenemende mate internet. De samenvoeging biedt vooral op internet de kans een groot, krachtig platform te bouwen.

De naam geeft duidelijk aan dat de ambities om aan invloed te winnen vooral in het buitenland liggen. China koestert al langer de wens een tegenwicht te bieden tegen de internationale media, die door westerse partijen worden gedomineerd. Dat is China een doorn in het oog, omdat die in Chinese ogen bevooroordeeld of zelfs anti-Chinees zouden zijn. Hoewel de invloed van Chinese media in bijvoorbeeld Afrika of Azië niet moet worden uitgevlakt, lukt het ondanks miljardenbudgetten niet of nauwelijks de internationale publieke opinie te beïnvloeden. China's internationale media laten misschien dan wel een veelkleuriger beeld van het land zien; zij missen geloofwaardigheid. Bovendien wordt hun pr-werk soms teniet gedaan door hoe de Chinese regering zich internationaal presenteert. China maakt het niet altijd makkelijk om van het land te houden.