Groeitempo Chinese economie verder omlaag

Het bruto nationaal product van China bedroeg vorig jaar 90,031 biljoen yuan (ongeveer 12,5 biljoen euro). Dat betekent dat volgens de cijfers van het statistiekbureau de omvang van de omvang van de economie in 2018 met 6,6 procent is gestegen. De Chinese overheid had tevoren een groeidoel van "ongeveer 6,5 procent" vastgesteld. 

Het is het laagste groeitempo sinds 1990. In 2017 groeide de Chinese economie nog met 6,8 procent. Het jaar 2018 begon goed met een groei van 6,8 procent in het eerste kwartaal. Daarna stagneerde de groei: 6,7 procent in april-juni, 6,5 procent in juli-september tot 6,4 procent in de laatste drie maanden. 

Binnenlandse consumptie

Een lager groeitempo is geen verrassing; het is zelfs officieel beleid. De Chinese overheid streeft geen ongebreidelde groei meer na, maar probeert een kwalitatieve, duurzamere ontwikkeling te realiseren. Maar het groeitempo moet ook niet te snel inzakken. Dat zorgt voor beleggers die hun vermogen zien verdampen en massa-ontslagen; een recept voor instabiliteit.

De Chinese economie heeft twee pijlers; decennialang was export de belangrijkste, maar tegenwoordig is binnenlandse consumptie groter. Daar zit de pijn: de Chinese consument houdt uit onzekerheid over de toekomst de hand op de knip. Ondernemers stellen op hun beurt investeringen uit. De binnenlandse consumptie was in 2018 goed voor driekwart van de groei van de Chinese economie.

Wereldeconomie

Maar ook voor de rest van de wereld is de groeivertraging een reden van zorg. China is jarenlang de groeimotor van de wereldeconomie. Van de wereldwijde groei aan welvaart is grofweg een derde aan China te danken. Als daar het daar slecht weer wordt, gaat het ook in de rest van de wereld miezeren.

Net zoals in China zien we dat vandaag ook op andere plekken op de wereld terug in de beurskoersen. Dat is niet alleen slecht nieuws voor beleggers; veel pensioengeld is in aandelen geïnvesteerd. Ook belangrijke toeleveranciers van de Chinese industrie, zoals Taiwan, Zuid-Korea, Vietnam en Maleisië zullen de gevolgen merken als de Chinese economie verder tot stilstand komt.

Handelsoorlog

De Chinese overheid kan aan een aantal knoppen draaien om een harde landing te voorkomen. Er zijn al belastingverlagingen en extra investeringen in de infrastructuur aangekondigd en ook kredietbeperkingen van banken zijn verruimd. Maar het belangrijkste is dat de Chinese consument de yuans laat rollen; belastingvoordelen en subsidies moeten de drempel verlagen om grote aankopen te doen zoals elektrische auto's en huishoudelijke apparatuur.

Eén factor heeft China echter niet volledig in eigen hand: de handelsoorlog met Amerika. Voortdurende onzekerheid hierover drukt de economische groei. Beide partijen hebben hun conflict tot 1 maart bevroren om tot een vergelijk te komen.