Fidel Castro wint Chinese vredesprijs

Het was het jaar dat de gedetineerde Chinese auteur Liu Xiaobo de Nobelprijs voor Literatuur had ontvangen. Dat maakte de Chinese leiders in 2010 zo boos dat ze hun eigen tegenhanger van de Nobelprijs introduceerden, die niet de 'westerse politieke agenda' zou volgen.

In het eerste jaar van de Confucius Vredesprijs ging de eer naar de Taiwanese voormalige vice-president Lien Chan. Een jaar later werd de prijs toegekend aan de Russische president Vladimir Poetin. De Chinese overheid had toen al tabak van zijn eigen prijs, die internationaal geen waardering, maar vooral hoon oogstte. Zelfs de winnaars kwamen niet opdagen om een beeldje en een geldprijs van 100.000 yuan in ontvangst te nemen. Wat ook niet hielp was dat beide winnaars niet waren uitgenodigd. Meedoen is belangrijker dan winnen.

Voortzetting

Een groep wetenschappers, die zichzelf het China International Peace Studies Center noemt, zette de prijs voort. In 2012 won voormalig VN-chef Koffi Annan.

En in 2013 viel de eer te beurt aan Yi Cheng, de voorzitter van de Boedhhistische Associatie van China. Ook werd er toen voor het eerst een Confucius Prijs voor de Kunst uitgereikt (waarvoor een van de initiatiefnemers zichzelf had genomineerd).

Goed excuus

Eén ding bleef: buitenlandse winnaars kwamen niet opdagen. Fidel Castro heeft tenminste een excuus: hij is te ziek om te reizen.

Oh ja, hij krijgt de prijs vanwege zijn belangrijke bijdrage aan nucleaire ontwapening en zijn actieve bijdrage aan internationale diplomatie. “Gedurende zijn leiderschap in Cuba heeft hij nooit geweld gebruikt bij het oplossen van conflicten en problemen in internationale relaties en zijn verhouding met de VS", aldus de jury.